Klasyfikacja
cząstek
elementarnych
Obecnie
znanych jest kilkaset różnych cząstek elementarnych, które dzieli się
na kilka
grup różniących się od siebie właściwościami i charakterem oddziaływań.
zestawienie
wybranych cząstek elementarnych
Fermiony
–
bozony:
Wszystkie
cząstki
elementarne
mają własny moment pędu, który nazwano spinem. Składowa
spinu w
dowolnym kierunku (na przykład w kierunku osi z)
jest
równa
,
gdzie
ms = s, s-1,..., -s to magnetyczna
spinowa
liczba kwantowa, natomiast Sz jest
spinową liczbą
kwantową, która przyjmuje dodatnie wartości połówkowe (1/2,
3/2,
5/2,...)
oraz
nieujemne
wartości
całkowite
(0,1,2,…).
Ze
względu na spin
cząstki elementarne podzielono na fermiony i bozony. Fermiony to
cząstki o
połówkowych wartościach spinowej liczby kwantowej. Należą do nich:
proton,
elektron, mion, taon, neutrino elektronowe, neutrino mionowe, neutrino
taunowe,
sześć kwarków (każdy o trzech kolorach) oraz ich wszystkich odpowiednie
antycząstki. Bozony zaś to cząstki, dla których spinowa liczba
kwantowa
jest zerem bądź dodatnią liczbą całkowitą. Bozonami są: fotony,
bozony pośrednicząsce
w
oddziaływaniach
słabych,
osiem
glonów
i
o
ile
istnieje
także
grawiton.
Fermiony
podlegają
zakazowi
Pauliego, który mówi, że w danym stanie kwantowym może
znajdować się tylko
jedna cząstka. Bozony nie podlegają temu zakazowi. W danym stanie
kwantowym
może znaleźć się dowolna ich liczba. W związku z tym, że bozony
nie
podlegają zakazowi Pauliego, to dążą one do zajmowania stanu o
najniższej możliwej
energii. Taka własność bozonów pozwala na uzyskanie kondensatu, w
którym
wszystkie cząstki znajdują się w jednym stanie kwantowym o energii
bliskiej
zera.
Hadrony – leptony:
Kryterium
tego
podziału
jest udział danych cząstek w oddziaływaniach silnych. Hadrony
biorą
udział w oddziaływaniach silnych, zaś leptony
w nich nie uczestniczą. Do
leptonów zaliczamy elektron, mion, taon, neutrino elektronowe, neutrino
mionowe,
neutrino taonowe oraz odpowiadające im antycząstki.
Hadrony
dodatkowo
podzielić
można na mezony i bariony. Mezony to hadrony będące
jednocześnie bozonami
(piony, kaony). Są zbudowane z par kwark – antykwark. Bariony natomiast
to hadrony
będące jednocześnie fermionami (proton). Są zbudowane z trzech kwarków
i charakteryzuje je tak zwana liczba barionowa.
Cząstka – antycząstka:
Każda
cząstka
elementarna
posiada odpowiadającą jej antycząstkę. Cząstki, które
tworzą parę cząstka
– antycząstka mają identyczną masę, spin ale przeciwne ładunki
elektryczne,
dziwność, liczby barionowe oraz liczby leptonowe. O ile cząstki
zbudowane
są z kwarków, to ich antycząstki zbudowane są z antykwarków.
Kiedy
cząstka
elementarna
spotyka swoją antycząstkę, to obydwie ulegają anihilacji,
czyli cząstka
i jej antycząstka znikają, a ich całkowita energia pojawia się pod inną
postacią.
Antycząstki powstają
w
akceleratorach,
w wysokoenergetycznych procesach, razem z
cząstkami. Jeżeli w takich procesach powstanie cząstka, to musi jej
towarzyszyć
antycząstka. Pary cząstka – antycząstka powstają także w wyniku
oddziaływania
promieniowania kosmicznego z atmosferą (w ten sposób po raz pierwszy
zaobserwowano pozytony) oraz mogą materializować się z
wysokoenergetycznego
promieniowania gamma (gdy energia kwantu gamma jest wystarczająca).
Zbiór
antycząstek nazywany jest antymaterią.
idź
do
spisu treści