PostScript i PDF

 

PostScript jest uniwersalnym językiem programowania przeznaczonym głównie do opisu dokumentów tekstowych i grafiki oraz sterowania urządzeniami wyjściowymi. 

Producenci drukarek od lat stosowali specjalne, mało czytelne dla człowieka języki sterowania urządzeniami wyjściowymi; np. firma Hewlett Packard rozwijała język PCL (Printer Command Language). PostScript pomyślany został jako uniwersalny język tego typu, możliwy do zastosowania w drukarkach różnych producentów pod warunkiem wyposażenia ich w specjalny procesor PostScriptowy i pamięć roboczą. 
W ten sposób interpretacja PostScriptu przeniesiona została z komputrera do drukarki, która stała się autonomicznym urządzeniem przetwarzającym, zwalniając moc obliczeniową komputera dla innych zadań. 

Dodatkowo zadbano aby PostScript był w miarę czytelny dla człowieka: można łatwo w nim programować - opisywać kształty i położenie obiektów geometrycznych i bloków tekstu na stronie, grupować je strukturalnie, skalować, obracać itp. (Można w nim również pisać  programy do obliczeń numerycznych lub dowolne inne, bo jest on właściwie kompletnym językiem programowania.)

Idea uniwersalności polegała na tym, aby to programy użytkowe (edytory tekstu, programy graficzne) wyprowadzały dane w postaci kodu PostScriptowego. Taki kod można zapisać i edytować w zwykłym pliku tekstowym, np.:

%!PS-Adobe-3.0
% Draws 1x1 inch square box
/inch {72 mul} def
newpath
1 inch 1 inch moveto
2 inch 1 inch lineto
2 inch 2 inch lineto
1 inch 2 inch lineto
closepath
stroke
showpage
%%EOF

lub wysłać bezpośrednio do drukarki lub urządzenia kreślącego.

Ograniczało to konieczność posiadania osobnych sterowników do każdego podłączanego urządzenia, gwarantowało też łatwość wymiany dokumentów między różnymi programami i platformami sprzętowymi itp.

Firma NEXT produkowała stacje robocze, w których urządzenia wyjściowe - włącznie z monitorem - były sterowane PostScriptem. Graficzny interface systemu operacyjnego zbudowany był podobnie na PostScripcie.

Wady PostScriptu

PDF eliminuje te wady: jest to w istocie skompilowana postać PostScriptu, struktura danych powstająca w efekcie wykonania kodu, gotowa do rastrowania i druku lub wyświetlenia. Na ogół zawiera w sobie wszystkie używane fonty i drukuje się identycznie wszędzie i zawsze. Te same pliki PDF można wystawiać w Internecie, jak również wykorzystać je bezpośrednio w poligrafii. Niestety trudniej jest ingerować w zawartość pliku PDF, nie jest on czytelny dla człowieka.