Obiekty geometryczne - koła, prostokąty, linie, liternictwo, ... itp. opisywane są analitycznie w umownym układzie współrzędnych, w umownych jednostkach.

Koło(x₀, y₀, r, gr, kl, kw, ... ); 
Prostokąt(x₀, y₀, a, b, alfa, gr, kl, kw, ... );
Napis(x₀, y_0, "Abc", Times, 35pt, alfa, gr, kl, kw, ... );

Kolejność obiektów i efekty przezroczystości:

Do opisu dowolnej krzywej używa się reprezentacji "bikubicznej": dzieli się ją na segmenty i każdy z nich przybliża się krzywą 3-ciego stopnia, daną przez 2 równania parametryczne:

x(t) = A t³ + B t² + C t + D
y(t) = E t³ + F t² + G t + H

 dla t zmieniającego się od 0 do 1. Opis segmentu wygląda następująco:

Segment(A, B, ..., H, gr, kl, ... );

Współczynniki A, B, ..., H zawierają informacje o położeniu punktów końcowych i o składowych wektorów kierunkowych - jak na rysunku.

x(0)  =  D  =  x₀
y(0)  =  H  =  y₀
x(1)  =  A + B + C + D  =  x₁
y(1)  =  E + F + G + H  =  y₁

x'(0)  =  C  =  a₀
y'(0)  =  G  =  b₀
-x'(1)  =  -3A - 2B - C  =  a₁
-y'(1)  =  -3E - 2F - G  =  b₁

Połączenia segmentów - tzw. węzły: gładkie i ostre

Formaty plików z zapisem grafiki wektorowej są powiązane z konkretnymi programami użytkowymi, np. CDR z Corel Draw, więc na ogół nie są zrozumiałe dla innych aplikacji.

Uniwersalny format wektorowy - PostScript.

3-wymiarowa grafika wektorowa: budowana w oparciu o "kubiczne" równania parametryczne powierzchni.

Gładkie "sklejanie" kubicznych płatów powierzchniowych: