W roku 1905 Albert Einstein opublikował trzy prace stanowiące podstawę dla trzech różnych gałęzi fizyki współczesnej: teorii względności, fizyki kwantowej i fizyki statystycznej. W przypadku tej ostatniej praca Einsteina dotyczyła wyjaśnienia natury ruchów Browna - bezładnych ruchów mikroskopowych cząsteczek zawiesin w środowisku wodnym lub innych cieczy. Einstein jako pierwszy podał kompletną teorią tłumaczącą zarówno istotę samego zjawiska jak i opisującą relacje ilościowe obserwowanego efektu. Trafność jego jego idei sprawdził doświadczalnie kilkanaście lat później francuski chemik Jean Babtiste Perrin (nagroda Noba w 1926 r. za prace nad strukturą materii). Teoretyczny opis ruchów Browna był tematem rozprawy doktorskiej Einsteina.
Praca ma na celu prezentację teorii Einsteina po 100 latach od jej powstania. Powinna zawierać odniesienia do innych prób opisu ruchów Browna – zarówno XIX-wiecznych jak i współczesnych Einsteinowi (Smoluchowski, Langevin), oraz przedstawić najważniejsze problemy związane z ruchami Browna badane w ubiegłym stuleciu.
Wymagana jest kursowa znajomość (wykład z Fizyki Ogólnej) mechaniki, termodynamiki i fizyki statystycznej, elementarnych pojęć z analizy matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa. Konieczna jest znajomość języka angielskiego umożliwiająca zrozumienie tekstów fizycznych.