Adres zmiennej - operator &
Operator referencji &
zwraca adres zmiennej
#include<stdio.h> int main() { int a = 42; printf("adres zmiennej a %p\n", &a); }
Deklaracja zmiennej wskaźnikowej
#include<stdio.h> int main() { int a = 42; int *w; w = &a; printf("adres zmiennej a %p\n", w); printf("adres zmiennej a %p\n", &a); }
Dostęp do adresu - operator *
Operator dereferencji *
udostępnia wartość z danego adresu
#include<stdio.h> int main() { int a = 42; int *w = &a; *w = 13; printf("a = %d\n", a); }
Wskaźnik argumentem funkcji
Adres zmiennej przekazany w argumencie funkcji pozwala tej funkcji zmodyfikować wartość wskazywanej zmiennej
#include<stdio.h> void fun(int *a) { *a = 42; } int main() { int a = 1; fun( &a ); printf("a = %d\n", a); }
Zaimplementuj funkcję o nazwie zamiana
, która pozwala zamienić wartości dwóch zmiennych typu float
.
Przetestuj działanie tej funkcji.
Zaimplementuj funkcję rozwiązującą układ równań z 2 niewiadomymi.
ax + by = c
dx + ey = f
Argumenty funkcji: liczby rzeczywiste a
, b
, c
, d
, e
, f
defilujące układ równań oraz zmienne wskaźnikowe x
, y
, do których zostanie wstawiony wynik.
Wartość zwracana z funkcji: liczba całkowita równa:
x
i y
nie są modyfikowanex
i y
nie są modyfikowanex
i y
umieszczane jest rozwiązanie układu.
Napisz program, który wczyta wartości defilujące układ równań a następnie, korzystając z powyższej funkcji, wyznaczy rozwiązanie układu równań.
Przykład działania:
Podaj wspolczynniki ukladu rownan: 3 5 17 2 -3 5 Rozwiazanie x=4.000000, y=1.000000
Podaj wspolczynniki ukladu rownan: -1 -1 3 1 1 -3 Uklad rownan jest nioznaczony
Podaj wspolczynniki ukladu rownan: 1 2 3 1 2 4 Uklad rownan jest sprzeczny
Zaimplementuj funkcję, która zwróci dominantę oraz liczbę wystąpień dominanty z danego ciągu liczb rzeczywistych.
Argumenty funkcji: tablica t
liczb rzeczywistych, liczba całkowita n
określająca ilość liczb w tablicy t
, wskaźnik do zmiennej x
, która po zakończeniu funkcji będzie zawierała wartość dominującą z tablicy t
.
Wartość zwracana z funkcji: liczba całkowita określająca ilość wystąpień dominanty
Napisz program, który wczyta z klawiatury n
liczb rzeczywistych i korzystając z powyższej funkcji wyznaczy wartość dominującą a następnie wypisze wynik.
Plik stat.c zawiera funkcje wczytaj
i wypisz
, które można użyć w zadaniu.
Przykład działania:
Ile liczb? 5 Podaj liczby: 5 -3 5 5 4 Diminanata to 5 Ilosc wystapien 3
Tablica jest zmienną wskaźnikową
tab
to to samo co &{tab[0]}
i
-tego elementu tablicy &(tab[i])
to tab+i
i
-tego elementu tablicy tab[i]
to *(tab+i)
tab++
#include<stdio.h> int main() { int t[10]; int *p; int i; for( p=t; p < t+10; p++ ) *p = 42; for(i=0; i<10; i++) printf("%d\n", *(t+i)); }
Zaimplementuj funkcję odwroc
, która odwróci kolejność elementów w tablicy z liczbami rzeczywistymi. W implementacji tej funkcji nie używaj indeksowania tablicy za pomocą liczb całkowitych lecz użyj wyłącznie zmiennych wskaźnikowych oraz funkcji zamiana
z poprzedniego zadania.
Argumenty funkcji: tablica t
liczb rzeczywistych, liczba całkowita n
określająca ilość liczb w tablicy t
Wartość zwracana z funkcji: adres tablicy t
zawierającej elementy w odwrotnej kolejności
Napisz program, który wczyta z klawiatury n
liczb rzeczywistych do tablicy i korzystając z powyższej funkcji odwróci kolejność elementów a następnie wypisze wszystkie elementy tablicy.
Plik stat.c zawiera funkcje wczytaj
i wypisz
, które można użyć w zadaniu.
pierwiastki
, która wyznacza pierwiastki paraboli. Argumentami funkcji są współczynniki a
, b
i c
równania kwadratowego oraz adresy zmiennych x1
i x2
, do których zostaną wstawione wartości miejsc zerowych. Funkcja zwraca wartość 0, 1 lub 2 informującą o liczbie miejsc zerowych.