Język C udostępnia zbiór podstawowych funkcji zawartych w tzw. bibliotece standardowej.
Oto kilka przydatnych plików nagłówkowych dostępnych w każdej wersji języka C:
sin()
, cos()
, sqrt()
, potęga pow()
log()
, logarytm dziesiętny log10()
, funkcja wykładnicza exp()
isupper()
sprawdza, czy znak jest mała literą, toupper()
zamienia mała literę na dużąrand()
generator liczb losowych. Funkcja zwraca losową wartość całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX
exit()
zamknięcie programu system()
uruchomienie polecenia systemowegostrcmp()
porównanie kolejności alfabetycznej dwóch napisówstrcpy()
skopiowanie napisuclock()
czas wykonywania programutime()
czas, który upłynął od dnia 1 stycznia 1970 roku
Chcąc skorzystać z funkcji z biblioteki należy na początku pliku włączyć odpowiedni plik nagłówkowy za pomocą dyrektywy #define
.
Funkcja rand()
pochodzi z biblioteki stdlib.h
i pozwala wygenerować losową wartość całkowitą.
Tak wygląda deklaracja tej funkcji:
int rand(void);
Funkcja ta przy każdym uruchomieniu zwraca liczbę całkowitą pseudolosową z zakresu od 0 do RAND_MAX
. Kolejne wartości pseudolosowe powstają w sposób iteracyjny i ich kolejność zależy od początkowej wartości, tzw. ziarna. Generator liczb losowych można zainicjować dowolna liczbą całkowitą seed
za pomocą funkcji srand()
void srand(int seed);
Chcąc uzyskać przy każdorazowym uruchomieniu programu inny ciąg liczb losowych można zainicjować generator wartością związaną z aktualnym czasem: funkcja time()
z biblioteki time.h
zwraca liczbę sekund, które upłynęły od dnia 1 stycznia 1970 roku godziny 0:00:00 czasu uniwersalnego.
Poniży program wykorzystuje funkcję rand()
do przeprowadzenia symulacji wyników 10-cio krotnego rzutu kostką (losowa wartość od 1 do 6).
#include <stdio.h> #include <stdlib.h> #include <time.h> int main() { int i, x; srand(time(0)); for(i=0; i<10; i++) { x = rand() % 6 + 1; printf("%d\n", x); } return 0; }
Napisz funkcję o nazwie pi
, która za pomocą metody Monte Carlo wyznaczy przybliżoną wartość liczby $\pi$.
Metoda Monte Carlo pozwala obliczyć przybliżoną wartość pola powierzchni ćwiartki koła o promieniu $r=1$ za pomocą procesu losowego, w którym wykonujemy $n$ losowań punktów w obszaru kwadratu o boku 1. Przybliżona wartość pola ćwiartki koła będzie równa $\frac{k}{n}$, gdzie $k$ to ilość trafień w tarczę koła (ćwiartki) a $n$ to ilość wszystkich losowań.
Ćwiartka koła na odcinku $[0,1]$ opisana jest funkcją $$y = \sqrt{1-x^2} $$
Z wzoru na pole koła wynika że pole ćwiartki koła $P = \frac{1}{4}\pi r^2 = \frac{\pi}{4}$, stąd $$\pi = 4\cdot P \approx 4 \frac{k}{n} $$
Algorytm:
Funkcja pi
zdefiniowana jest zgodnie ze specyfikacją:
Argumenty funkcji: argumentem funkcji jest liczba całkowita n
określająca ilość losowań.
Wartość zwracana: funkcja zwraca liczbę rzeczywistą, przybliżoną wartość liczby $\pi$
Napisz program, który korzystając z funkcji pi
wyznaczy i wypisze przybliżoną wartość liczby $\pi$ uzyskaną dla $n=1, 10, 100, 1000, 10000, 100000, 1000000$ losowań.
Przykładowy wynik działania programu
N pi ------------------- 1 0.000000 10 2.800000 100 3.000000 1000 3.144000 10000 3.124400 100000 3.137120 1000000 3.141528 10000000 3.141430
Do programu z poprzedniego ćwiczenia (liczba pi) dodaj procedurę pomiaru czasu wykonywania procedury wyznaczania liczby $\pi$ metodą Monte Carlo. Dla każdej z liczby losowań $n=1, 10, \ldots, 1000000$ program wypisuje czas działania funkcji pi
zmierzony za pomocą funkcji clock()
z biblioteki time.h
. Wynik przedstaw w sekundach, tzn. jednostki czasu określone przez funkcję clock()
należy podzielić przez CLOCKS_PER_SEC
.
Przykładowy wynik działania programu
N pi czas [s.] ---------------------- 1 4.000000 0.000014 10 2.800000 0.000002 100 3.080000 0.000005 1000 3.072000 0.000036 10000 3.133600 0.000324 100000 3.144280 0.003397 1000000 3.139108 0.028748 10000000 3.140749 0.264698
Argumentem funkcji może być również tablica, wówczas definicja funkcji wygląda w następujący sposób:
void funkcja(int tablica[]) { int x; x = tablica[2]; }
Zwróć uwagę, że tablica deklarowana w argumencie (int tablica[]
) nie zawiera informacji o rozmiarze.
Wewnątrz funkcji nie ma informacji o tym jak dużo elementów mieści tablica.
W przypadku funkcji, które mają działać dla dowolnie dużych tablic, informacja o rozmiarze musi być przekazana wartością drugiego argumentu.
Przykład definicji funkcji, która liczy sumę n
elementów tablicy tab
:
float suma(float tab[], int n) { float s = 0; int i = 0; while( i < n ) { s = s + tab[i]; i = i + 1; } return s; }
Wywołanie funkcji, której argumentem jest tablica nie różni się niczym od wywołania funkcji, której argumentami są zmienne typów prostych. W argumencie funkcji podajemy nazwę tablicy.
Przykład:
int main() { float t[100], x; t[0] = 5; t[1] = 2; x = suma(t, 2); }
Tablica, która jest argumentem funkcji, nie jest kopiowana do funkcji, tj. funkcja działa na oryginalnej tablicy i może zmodyfikować jej zawartość.
#include <stdio.h> #define MAX 100 void wczytaj(float t[], int n) { int i; printf("\nPodaaj kolejne liczby:\n"); for(i=0;i<n;i++) { printf("tab[%d]=",i); scanf("%f",&t[i]); } } float suma(float tab[], int n) { float s = 0; int i; for(i=0; i < n; i++) s = s + tab[i]; return s; } int main() { int n; float tablica[MAX], x; printf("Podaj rozmiar tablicy: "); scanf("%d", &n); wczytaj(tablica, n); x = suma(tablica, n); printf("Suma liczb wynosi %f\n", x); return 0; }
Zdefiniuj dwie funkcje o nazwie srednia()
oraz odchylenie()
zgodnie z poniższa specyfikacją.
Funkcja srednia()
wyznacza średnią arytmetyczną n
liczb rzeczywistych umieszczonych w tablicy.
Argumenty funkcji:
n
określająca ilość liczb znajdujących się w tablicy Wartość zwracana:
\[ \bar{x}=\frac{1}{n}\sum_{i=1}^n x_i\]
Funkcja odchylenie()
wyznacza wartość odchylenia standardowego liczb zawartych w tablicy.
Odchylenie standardowe dla $n$ wartości $x_1, x_2, \ldots, x_n$ wyznacz ze wzoru: \[ s=\sqrt{\frac{1}{n-1}\sum_{i=1}^n\left(x_i - \bar{x}\right)^2} \] gdzie $\bar{x}$ oznacza wartość średnią.
Argumenty funkcji:
n
określająca ilość liczb znajdujących się w tablicy Wartość zwracana:
Napisz program, który korzystając z funkcji srednia
i odchylenie
wyznaczy i wyświetli wartość średnią oraz wartość odchylenia standardowego n
podanych przez użytkownika liczb rzeczywistych. Zakładamy, że liczb nie będzie więcej niż 1000. Wartość n
oraz ciąg n
liczb podaje użytkownik na początku działania programu.
Przykład:
Ile elementow ? n = 5 Wprowadz liczby t[0] = 5.3 t[1] = 2.3 t[2] = -5.4 t[3] = 3.14 t[4] = 32 Srednia = 7.468000 Odchylenie = 12.787060
Napisz program, który wylosuje K
liczb całkowitych z zakresu od 1 do N
bez zwracania. Wykorzystaj w tym celu funkcję wymieszaj()
zaimplementowaną zgodnie z podaną specyfikacją.
Zdefiniuj funkcję o nazwie wymieszaj()
, która przestawia w sposób losowy pozycję liczb znajdujących się w tablicy.
Argumenty funkcji:
n
określająca ilość liczb znajdujących się w tablicy Wartość zwracana:
Algorytm mieszania elementów w tablicy zawierającej $n$ elementów:
Napisz program, który korzystając z funkcji wymieszaj()
przeprowadzi losowanie lotto, tj. wypisze K
losowych wartości z zakresu od 1 do N
.
Na początku programu użytkownik podaje dwie wartości całkowite K
i N
.
Następnie:
1. wypełnij bęben losujący kulami ponumerowanymi od 1 do N
2. dokonaj losowania (wymieszanie zawartości bębna losującego za pomocą funkcji wymieszaj()
)
3. wypisz numery K
kul znajdujących się na początku
Przykład (przy każdym uruchomieniu uzyskujemy inną sekwencje)
K = 6 N = 49 33 1 25 29 17 42
Rozwiązanie (plik źródłowy) umieść w Moodle pod adresem https://moodle.umk.pl/WFAIIS/mod/assign/view.php?id=6277