====== Łańcuchy znaków (stringi) =====

  * **napis** lub **łańcuch znakowy** to tablica zawierająca ciąg znaków zakończony wartością 0 (znak '' '\0' '') \\ {{zajecia:pp1_2021_1:string.png?600|}}
  * dowolny ciąg znaków w cudzysłowach jest stałym napisem, np.: napis ''"Ala ma kota"''
  * funkcja ''printf()'' posiada specyfikator formatu ''%s'' służący do wyświetlania zmiennych napisowych

**Przykład 1:**\\
Poniższy program oblicza ilość znaków w napisie "Ala ma kota". 

<file C str2.c>
#include <stdio.h>

int main()
{
   char napis[] = "Ala ma kota";
   int i = 0;

   while(napis[i] != '\0') 
   {
      i++;
   }

   printf("Napis \"%s\" zawiera %d liter\n", napis, i);
   return 0;
}
</file>

Po uruchomieniu programu na ekranie pojawi się:

<code>
Napis "Ala ma kota" zawiera 11 liter
</code>


**Przykład 2:**\\
Poniższy program wypisuje napis "Ala ma kota" w kolejnych liniach. 
W każdej kolejnej linii wypisywany komunikat jest skracany o jeden, początkowy znak. 

<file C str3.c>
#include <stdio.h>

int main()
{
   char *napis = "Ala ma kota\n";

   while(*napis != '\0')
   {
      printf(napis);
      napis++;
   }

   return 0;
}
</file>

Po uruchomieniu programu na ekranie pojawi się:

<code>
Ala ma kota
la ma kota
a ma kota
 ma kota
ma kota
a kota
 kota
kota
ota
ta
a
</code>


===== Ćwiczenie - Czytaj linię ====

W języku C mamy do dyspozycji funkcję ''gets()'', która czyta linię tekstu ze standardowego wejścia (zobacz [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/gets|gets()]]).
Jednak użycie tej funkcji jest niebezpieczne, gdyż nie jest zabezpieczona przed przepełnieniem bufora, tzn. 
taką sytuacją, gdy linia testu jest dłuższa niż ilość miejsca w tablicy, do której wczytujemy znaki.
Napiszmy własną wersję funkcji ''gets()'', która będzie pozbawiona tej wady.

**Opis funkcji**\\
Funkcja o nazwie ''czytaj_linie()'' czyta linię tekstu ze standardowego wejścia ale nie więcej niż ''n'' znaków.
Kolejne znaki odczytane z wejścia umieszczane są w tablicy znakowej wskazywanej przez ''str'' tworząc napis 
(łańcuch znakowy), tzn. za ostatnim znakiem umieszczane jest zero (znak '''\0''').
Znak nowego wiersza '''\n''' nie jest umieszczany w tablicy ''str''.
Jeżeli napotkany zostanie koniec pliku (''EOF'') funkcja kończy swoje działanie zwracając wartość ''NULL''. Do wczytywania kolejnych znaków ze standardowego wejścia użyj funkcji ''[[http://pl.wikibooks.org/wiki/C/getchar|getchar()]]''.

**Argumenty funkcji:** tablica znakowa ''str'' oraz liczba całkowita ''n'' określająca maksymalną liczbę znaków jaka może zostać wczytana do tablicy ''str''\\
**Wartość zwracana:** funkcja zwraca adres tablicy ''str'' w przypadku sukcesu lub NULL w przypadku natrafienia na koniec pliku.

Wykorzystaj funkcje ''czytaj_linię()'' do napisania programu, który ponumeruje linie wczytane ze standardowego wejścia. Tekst wejściowy czytany jest linia po linii aż do końca strumienia (do wystąpienia ''EOF''').

**Przykład:** Jeżeli na standardowym wejściu powyższego programu podamy tekst 
<code>
Lorem ipsum 
dolor sit amet, 
consectetur adipiscing elit. 
</code>
wówczas na ekranie powinien pojawić się taki tekst:
<code>
1: Lorem ipsum 
2: dolor sit amet, 
3: consectetur adipiscing elit. 
</code>


===== Biblioteka string.h  =====

W bibliotece standardowej znajduje się szereg funkcji związanych z operacjami na łańcuchach znakowych.
Zadeklarowane są one w pliku [[http://www.cplusplus.com/reference/cstring/|string.h]].
Oto lista kilku wybranych funkcji:
 
  * [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/strlen|strlen]] - wyznacza długość napisu \\ <code C>int strlen(char *napis)</code>
  * [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/strcpy|strcpy]] - kopiowanie napisu z ''src'' do ''dest'' \\ <code C>char* strcpy(char *src, char* dest)</code>
  * [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/strcmp|strcmp]] - porównywanie napisów w porządku alfabetycznym \\ <code C>int strcmp(char *napis1, char* napis2)</code>
  * [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/strcat|strcat]] - łączenie napisów, dodaje ''src'' na końcu ''dest'' \\ <code C>char* strcat(char *src, char* dest)</code>
  * [[https://pl.wikibooks.org/wiki/C/strstr|strstr]] - znajduje ''wzor'' w napisie \\ <code C>char* strstr(char *napis, char* wzor)</code>

===== Ćwiczenie: unikatowe linie =====

Napisz program, który usuwa powtarzające się po sobie linie tekstu. Program czyta tekst ze standardowego wejścia aż do napotkania końca pliku (''EOF'') i wypisuje kolejne linie, z pominięciem tych, które się powtarzają. Do realizacji ćwiczenia wykorzystaj funkcje z biblioteki ''string.h''.

Przykładowo, jeżeli na wejściu programu podamy następującą treść:
<code>
Lorem ipsum dolor sit amet, 
Lorem ipsum dolor sit amet, 
Lorem ipsum dolor sit amet, 
consectetur adipiscing elit. 
consectetur adipiscing elit. 
</code>
na wyjściu otrzymamy unikatowe linie
<code>
Lorem ipsum dolor sit amet, 
consectetur adipiscing elit. 
</code>

===== Zadnie - Szyfr cezara =====

Napisz program, który szyfruje tekst za pomocą (uogólnionego) szyfru Cezara. 
W tym celu zadeklaruj w programie funkcję o nazwie ''szyfr()'', która 
szyfruje tekst zawarty w tablicy znakowej zamieniając kolejne znaki alfabetu angielskiego na znaki 
stojące o ''n'' pozycji dalej w alfabecie. Przykładowo dla ''n=3'' litera ''a'' zamieniana jest na ''d'', litera ''b'' na ''e'', z kolei litera ''x'' zamieniana jest na ''a'', ''y'' na ''b'', ''z'' na ''c''. Zamianie ulegają wyłącznie znaki alfabetu angielskiego (małe litery ''a-z'' i duże ''A-Z''). Pozostałe znaki znajdujące się w napisie pozostają niezmienione.  

**Argumenty funkcji.** Funkcja ''szyfr()'' ma 2 argumenty: 
   * tablica znakowa ''t'' zawierająca napis do zaszyfrowania 
   * liczba całkowita ''n'' określająca o ile pozycji w alfabecie przesuwamy litery
**Wartość zwracana funkcji:** adres tablicy ''t'' zawierającej zaszyfrowany napis w którym litery zostały zamienione na litery położone o ''n'' pozycji dalej w alfabecie.

Wykorzystaj funkcję ''szyfr()'' do napisania programu służącego do szyfrowania tekstu za pomocą szyfru Cezara. Program na początku działania pobiera liczbę całkowitą ''n'' a następnie czyta kolejne linie tekstu aż do końca strumienia (''EOF''). Każda kolejna linia tekstu jest szyfrowana za pomocą funkcji ''szyfr()'' zgodnie z podaną wcześniej wartością przesunięcia ''n'' a wynik jest wypisywany na standardowym wyjściu. Zakładamy, że tekst nie będzie zawierał linii dłuższych niż 1000 znaków.

**Przykłady działania.** \\ Dla danych wejściowych:
<code>
3
Ala ma kota
</code>
na ekranie pojawi się

  Dkd pd nsxd

Gdy podamy ujemną wartość ''n'' to możemy odszyfrować wcześniej zakodowaną wiadomość.
<code>
-3
Dkd pd nsxd
Ala ma kota
</code>
Inny przykład:
<code>
5
Ala ma kota
Fqf rf ptyf
a Ewa ma psa
f Jcf rf uxf
</code>