Ogólna postać poleceń wydawanych w powłoce wygląda tak:
polecenie [-opcje]… [argumenty]…
gdzie polecenie jest nazwą programu (polecenia), który chcemy uruchomić (program powinien znajdować się w jednym z katalogów zawartych w zmiennej systemowej PATH, jeśli tak nie jest to musimy podać pełną ścieżkę do danego polecenia, np. /bin/ls)
to ciąg znaków poprzedzony myślnikiem. Opcje modyfikują działanie programu (polecenia).
Na przykład ls -t wyświetli listę plików w kolejności posortowanej względem czasu modyfikacji.
to elementy na których operuje polecenie (np. nazwy plików, ciągi znaków). Na przykład ls /bin wyświetli listę plików w katalogu /bin.
Notacja stosowana w dokumentacji zakłada, że zawartość nawiasów kwadratowych [] jest opcjonalna zaś … (wielokropek) oznacza, że poprzednia część polecenia może się powtarzać wielokrotnie
Przykład:
ls [-la] [katalog]…
oznacza, że polecenie ls może być modyfikowane za pomocą opcji -a lub -l i argumentem tego plecenia może być katalog lub lista katalogów oddzielona znakiem spacji.
$ ls -l /usr
$ ls -a /usr /home /etc
$ ls -l -a /etc
$ ls -la /home /etc